Afwas is het slachtoffer van zijn imago:

Afwas is het slachtoffer van zijn imago: sedert mensenheugenis is het een vervelende klus, verloren tijd, en een taak uit de achtergrond van het huis of bedrijf. Met andere woorden, het is een noodzakelijk kwaad. Er is zogezegd geen roem mee te halen.

Geen wonder dus, dat vaatwasmachines niet alleen in de privésfeer, maar ook in professionele en industriële omgevingen zeer succesvol hun entree gemaakt hebben.

Maar zijn daarmee alle problemen van de baan?

Verre van!

Met de schaalvergroting en de toename van de techniciteit en de complexiteit van de nieuwe apparatuur, en de toename van de hieraan verbonden investeringskosten,werden de problemen verlegd of alleen maar groter.

De schaalvergroting van organisaties, instellingen en bedrijven, en in het verlengde daarvan, de exploderende behoefte aan zuiver vaatwerk en recipiënten voor alsmaar groeiende catering- en productieprocessen, deed daar nog een flinke schep bovenop. 

Terug >>

Bovendien is het zo dat iedereen, management inclusief, vooral gefocust is op de output en het rendement. De werking van de afdeling vaat maakt daar niet onmiddellijk deel van uit en geniet dan ook geen belangstelling, noch van de afdelingen noch van het management.

Kortom, niettegenstaande zware investeringen en veel goede wil, blijft de vaatwasafdeling in zeer veel gevallen een bottleneck in de organisatie, en een veel te zware kostenpost.

Hoe langer hoe meer raakt de bedrijfsleiding echter overtuigd van de noodzaak om het afwasproces te integreren in de totale bedrijfsvoering en er de nodige aandacht aan te besteden. Niet in het minst omdat de output van de vaatwasafdeling dient te voldoen aan de verschillende normen, hetzij HACCP of hetzij voor exportactiviteiten allerhande.

De vaatwasafdeling dient de belangrijke plaats te krijgen die ze verdient, namelijk een hoogtechnologische schakel in het integrale productieproces 
Comments